Ping Pong

โป่งบอลเป็นกิจกรรมที่ยอดเยี่ยมที่ช่วยพัฒนาประสานสายตาและมือ

เทเบิลเทนนิสมีต้นกำเนิดประมาณปี ค.ศ. 1900 โดยเป็นเกมห้องนั่งเล่นที่เรียกว่า ปิงปอง (“เสียงปิง” ที่เกิดจากลูกบอลกระทบแร็กเกต และเสียง “ปิงปอง” ที่เกิดจากลูกบอลกระทบโต๊ะ) สมาคมเทเบิลเทนนิสแห่งสหรัฐอเมริกา ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2476 เทเบิลเทนนิสถือเป็นกีฬาที่มีผู้เข้าร่วมมากเป็นอันดับสองของโลก เป็นกีฬาแร็กเกตอันดับหนึ่งในสหรัฐอเมริกา เทเบิลเทนนิสกลายเป็นกีฬาโอลิมปิกในปี 1988

เทเบิลเทนนิสเป็นเกมที่ยอดเยี่ยมสำหรับสโมสรหรือในบ้าน เป็นกิจกรรมที่ดีที่จะปรับปรุงการประสานงานของตาและมือ เกมปิงปองต้องใช้อุปกรณ์เพียงเล็กน้อย โต๊ะที่ยาว 9 ฟุตและกว้าง 5 ฟุต ไม้เทนนิส 2 อันและลูกบอล 1 ลูก Ping Pong สามารถเล่นได้เกือบทุกที่และทุกกลุ่มอายุ เทเบิลเทนนิสทำให้เกิดความเสียหายหรือการบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย เนื่องจากใช้แร็กเกตขนาดเล็กและลูกบอลที่เบาราวกับขนนก

เป็นสิ่งสำคัญมากที่จะต้องจดจำประเภทและจำนวนการหมุนของฝ่ายตรงข้ามให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ช็อตที่ต่างกันจะสร้างสปินที่แตกต่างกัน ดังนั้นการยิงสวนกลับที่เหมาะสมจะต้องคำนึงถึงเรื่องนี้ด้วย การจะมีทักษะในด้านนี้ของเกมต้องอาศัยการศึกษาและการฝึกฝนอย่างมาก

ลูกปิงปองเป็นกีฬาที่ผู้เล่นสองคนตีลูกบอลน้ำหนักเบาไปมาโดยใช้ไม้ปิงปอง เกมดังกล่าวเกิดขึ้นบนโต๊ะแข็งโดยหารด้วยตาข่าย ยกเว้นการเสิร์ฟครั้งแรก ผู้เล่นต้องปล่อยให้ลูกบอลที่เล่นเข้าหาตนกระดอนไปข้างโต๊ะเพียงครั้งเดียว และต้องคืนให้กระดอนไปฝั่งตรงข้าม คะแนนจะถูกนับเมื่อผู้เล่นไม่สามารถส่งบอลคืนได้ภายในกฎกติกา การเล่นรวดเร็วและต้องการการตอบสนองอย่างรวดเร็ว การหมุนลูกบอลจะเปลี่ยนวิถีและจำกัดทางเลือกของคู่ต่อสู้ ทำให้ผู้ตีได้เปรียบอย่างมาก เมื่อทำเช่นนั้น ผู้ตีจะมีโอกาสทำคะแนนได้ดี หากการหมุนสำเร็จ